Phyllis Gurney was een babyboomer van na de Tweede Wereldoorlog.Ze groeide op in San Francisco, werd volwassen in Golden Gate Park tijdens de zomer van liefde (zonder in te ademen), en behield een niet aflatende toewijding aan de rechtsstaat en deed wat juist en eerbaar was.Ze heeft op een aantal van de meest charmante, ontwapenende en liefdevolle manieren een impact op onze gemeenschap en onze harten achtergelaten.Dat gezegd hebbende, beweerde ze dat ze "niet goed speelde met anderen", als het ging om besturen, commissies en de schijnwerpers.Nou, als dat waar is, is het ook waar dat Phyllis er ook nooit op uit was om een ​​levend wezen pijn te doen.Ze wilde gewoon dat iedereen gelukkig was en leuk speelde.Discord ergerde haar, vooral als ze een positief resultaat niet kon beïnvloeden.Phyllis was een volmaakte leraar en een originele 'beïnvloeder'.Ze kon ronduit nors zijn over hoe ze iets gedaan wilde hebben.Sommigen zouden kunnen zeggen dat ze rigide of controlerend zou kunnen zijn.Maar toen je de waarheid van haar les begreep, de overtuiging die ze bracht om die uit te drukken, en haar zelfvertrouwen, kon je weinig anders doen dan in de pas lopen en haar wijsheid later waarderen.Ze gaf 52 jaar lang middelbare school, jazzercise en spinlessen.Ze had levenslange relaties met voormalige studenten die ervan overtuigd zijn dat hun leven beter is vanwege de impact en zorgzaamheid van Phyllis.Haar 'spin'-studenten streden twee dagen van tevoren om een ​​felbegeerde plaats in haar lessen te bemachtigen.Ze waren er niet alleen voor de training, maar ook voor de lol.Phyllis zou trivia delen die hen met de klas, de training en elkaar verbond.Ze creëerde gemeenschap.Elke klas omvatte de 'Nationale Dag', wat Phyllis in het weekend deed, lokale films, restaurantrecensies, loterijen, en ze stond erom bekend dat ze van haar fiets stapte en tussen de klas danste.Phyllis was de lepel suiker die ervoor zorgde dat het medicijn, net als bij inspanning, naar beneden ging.Maar Phyllis gaf in grote lijnen om haar gemeenschap en de wereld.Ze was een krachtig pleitbezorger voor zaken waarin ze geloofde;gezondheidszorg, onderwijs, de jeugd, zeldzame en bedreigde dieren, de achtergestelde, de verwaarloosde, de minder bedeelden, inclusief de gezondheid en het welzijn van andermans huisdieren.Ze stond erom bekend dat ze meer dan een jaar lang elke zondag een kat voedde voor een afwezige Sonoma-familie om ervoor te zorgen dat ze in het weekend niet te eenzaam of hongerig werd.Phyllis kreeg nooit een prijs voor een van de gemeenschapsdiensten die ze verrichtte, maar dat was waarschijnlijk omdat ze het zou hebben geweigerd.Haar nederigheid was even groot als haar vrijgevigheid.En haar vrijgevigheid kende geen grenzen.Ze gaf altijd meer dan ze nam.Groot leven, lachen, dansen en natuurlijk onderwijs, muziek, theater en kunst ondersteunen was belangrijk voor Phyllis.Haar lach was aanstekelijk en uniek.Ze zou haar vreugde onderstrepen met een klein zacht schoentje als het moment erom vroeg.Haar gevoel voor humor was gemakkelijk toegankelijk.Ze lachte gemakkelijk om zichzelf en hield het leven gemakkelijk, tenzij een nuchter hoofd nodig was voor iets serieus.Toen kreeg haar kalmere hoofd de overhand, ze maakte een plan en voerde het plan uit.Phyllis was leuk, maar ze was niet vluchtig.Ze was makkelijk in de omgang, tenzij ze dat niet was.Entertainment was een oplossing voor haar.Ze leefde zonder kabel-tv, las gretig, ging naar de film, keek dvd's en ging naar live theater.Phyllis genoot van muziek en was niet traag als het ging om het bijwonen van een driedaags BottleRock-concert.Haar smaak in muziek, kunst en alles wat eclectisch is, was breed en omvatte nieuwe en ongewone dingen, van bungeejumpen en speleologie tot het beklimmen van Mount Whitney.Ze was altijd in voor een avontuur.Phyllis bracht haar open perspectief op alle onderwerpen van de dag.Ze hoopte op consensus en tolereerde diversiteit in meningen.Ze wilde gewoon dat mensen hun verschillen zouden waarderen en met elkaar konden opschieten.Ze wilde dat haar vrienden in vrede zouden zijn en gelukkig zouden zijn.En natuurlijk was het de liefde die ze had voor al haar vrienden die ruimte maakte voor haar acceptatie en verdraagzaamheid van onze menselijke onvolkomenheden.Geen slaaf van de mode, Phyllis was een klassieker.Ze kwam misschien verkleed als een wortel met Pasen, als een Duitse barvrouw op Octoberfest, de koningin van Engeland, of als een flapper als de gelegenheid daarom vroeg.Maar ze kleedde zich altijd in goede smaak.Phyllis had verheven doelen tot het einde van haar leven.Haar toewijding aan die doelen was episch.Ze wilde dat haar 49ers zouden winnen.Ze wilde lachen en de Nationale Dag delen.Ze wilde de beste avocadotoost vinden.Ze genoot van eenvoudige rituelen;de dag afsluiten met een spelletje Rummikub, een Ketel One Citroen-cocktail, een eenvoudig diner, altijd chocolade, en lezen bij het vuur met man, John.Phyllis stierf terwijl ze met moed, vastberadenheid, moed en waardigheid leefde.Ze stierf op 22 januari 2022. Ironisch genoeg was 22 januari 2022 de Nationale 'Celebration of Life'-dag!Dat gevoel voor humor is er.Het valt nog te bezien wie of hoe deze gemeenschap het stralende licht dat Phyllis was, zal vervangen.Ze maakte ruimte voor elk soort ziel, creëerde een veilige plek om binnen haar constructie te zijn, en scheen een licht op jou als een uniek mens compleet met gebreken en liefde verdienend.En zoals Phyllis ons eraan herinnerde voordat hij stierf: er zal nooit meer iemand zijn zoals zij!BIJGEWERKT: Lees en volg ons beleid voor opmerkingen: